#313. Dziewczyna we mgle - Donato Carrisi

Donato Carrisi jest jedynym włoskim pisarzem, którego książki zapadły mi szczególnie w pamięć. W ubiegłym roku czytałam jego Trybunał dusz, a tym razem przyszła kolej na Dziewczynę we mgle, która zapowiadała się jako naprawdę mroczny i mocny kryminał.

Anna Lou rozpływa się w powietrzu w drodze do kościoła – nie dotarła tam tego dnia, a nikt z mieszkańców też jej w między czasie nie widział. Na miejsce tajemniczego zniknięcia dziewczynki wezwany zostaje agent specjalny Vogel, który w swoim środowisku znany jest z podejmowania się rozwiązania ciężkich spraw. Pojawia się wiele pytań, ale brakuje wskazówek i dowodów, które mogłyby pchnąć sprawę naprzód i odnaleźć dziewczynkę.

Szczerze mówiąc jestem zawiedziona tą książką, spodziewałam się czegoś znacznie lepszego i mocniejszego. Poza tym, że Detektyw Vogel niesamowicie irytował mnie swoją osobą, to w ogóle nie mogłam wkręcić się w fabułę tej książki. Sam pomysł przedstawienia wydarzeń i przeprowadzenia przez nie czytelnika wydawał się ciekawy, ale ostatecznie coś poszło nie tak, a ja umarłam prawie z nudów. 

Vogel jest tym typem detektywa, który zrobi wszystko, żeby tylko narobić wokół siebie trochę szumu, żeby nakręcić jakąś medialną aferkę. Zdaje się, że nie martwi się w ogóle uczuciami innych i robi wszystko, co sprawi, że dłużej pozostanie na językach społeczeństwa – trochę po trupach do celu. Na początku myślałam, że po prostu tak ma, próbowałam go zaakceptować sądząc, że i tak doprowadzi mnie do rozwiązania zagadki, a to jego zachowanie utrzyma się przez całą książkę na podobnym poziomie. Ze strony na stronę irytował coraz bardziej, a jego charakterek wyłaził na wierzch jeszcze bardziej wraz z rozwojem fabuły – sytuacja była bardziej beznadziejna niż się tego spodziewał, co doprowadzało go do różnych myśli. Poza tym, że jego osobowość wzbudziła we mnie same najgorsze uczucia, to jako bohater powieści został skonstruowany bardzo dobrze. Przede wszystkim nie jest nijaki i nie ginie wśród innych postaci, a dodatkowo jego osobowość jest rozbudowana, co też może wprowadzać czytelników w zakłopotanie – jego zachowanie nie jest oczywiste, nie wspominając o decyzjach, które w między czasie podejmuje. Już dawno nie spotkałam się z w zasadzie dobrym charakterem, ale będącym równocześnie tak złym i perfidnym.

Mam wrażenie, że gdyby nie Vogel poszłoby mi z tą książką znacznie lepiej. Już od początku intrygowało mnie zaginięcie młodej Anny Lou, a przyglądanie się bezradności agenta specjalnego i też samych mieszkańców dodatkowo to potęgowało. Jednak mimo wszystko zabrakło mi jeszcze dynamiczności w tej powieści co w połączeniu z irytacją z powodu głównego bohatera przyprawiało mnie o niecierpliwość i frustrację. Mam wrażenie, że w Dziewczynie we mgle Carrisi zmienił totalnie swój styl pisania, bo mimo tego, że tłumaczenie wykonywała ta sama osoba co przy Trybunale dusz, to jednak ta powieść jest zupełnie inna. Inaczej się ją czyta, zwraca się uwagę na inne elementy, inaczej budowana jest fabuła i sam klimat. Co prawda Dziewczyna we mgle to zupełnie inna bajka w porównaniu do Trybunału dusz, ale liczyłam, że Carrisi będzie jednak ten sam.

Cała ta opinia wygląda jakby książka zupełnie mi się nie spodobała, ale tak nie było. Górę wzięły jednak negatywne odczucia, które mnie osobiście zdemotywowały na tyle, że odechciało mi się dochodzić do sedna tej, mimo wszystko, ciekawej historii. Zdecydowanie bardziej odpowiada mi styl Carrisiego z Trybunału dusz i właśnie jego tu się spodziewałam. Także kończę, z delikatnym zawodem. A film chętnie obejrzę.

Tytuł: Dziewczyna we mgle

Tytuł oryginału: La ragazza nella nebbia

Autor: Donato Carrisi

Wydawnictwo: Albatros

Liczba stron: 351

Data wydania: 14 marca 2018

Cena katalogowa: 34,90 zł
Moja ocena: 5/10