#127. Mimo moich win - Tarryn Fisher

Tytuł: Mimo moich win

Tytuł oryginału: The Opportunist

Autor: Tarryn Fisher

Wydawnictwo: Otwarte

Liczba stron: 320

Data wydania: 1 czerwca 2016

Cena katalogowa: 36,90 zł

Mimo moich wina to powieść o tym, że serce można oddać tylko raz. W książce została przedstawiona historia pewnej burzliwej miłości, zaprezentowana z punktu widzenia Olivii – kobiety, która straciła ukochanego i gdzie mimo upływu wielu lat on nadal nawiedza jej myśli. Pustka pozostała w jej sercu, nieustanne wyrzuty sumienia i ciągłe bicie się z myślami nie pozwala bohaterce na zbudowanie zdrowego i dobrze funkcjonującego związku.

 

Ostatnio często sięgam po książki młodzieżówkowo-obyczajowe szukając w nich historii miłosnych okraszonych odrobiną niewinności, które rozpaliłyby moje serce do czerwoności. Chciałabym przeżyć z bohaterami największą miłość w ich życiu, i to właśnie taką pierwszą, jeszcze dziecięcą miłość.

Tarryn Fisher wraz z wykreowanymi przez nią bohaterami zawładnęli moim sercem. To była pierwsza tak rzeczywista opowieść wśród tych, które miałam okazję czytać, a opisywane wydarzenia po części pokrywały się z moimi osobistymi przeżyciami, więc tym bardziej wzmagało to we mnie chęć poznania historii Olivii od początku do samego końca.

Ogromną zaletą tej książki jest przedstawienie sytuacji miłosnej z dwóch perspektyw czasowych – teraz i kiedyś – przeplatających się na zmianę w poszczególnych rozdziałach. Autorka drastycznie urywała wątki i przerzucała czytelnika do zupełnie innych sytuacji, co dodatkowo intrygowało i dosłownie zmuszało do szybszego zapoznania się z kolejnymi wydarzeniami. Fisher wodzi czytelnika za nos, a on zaczyna wierzyć we wszystko, co znajduje na kartach powieści, nie próbując nawet przeanalizować sytuacji, co skutkuje tym, że zostaje zrobiony w przysłowiowego balona. A przynajmniej ja zostałam.

Olivia, będąca główną bohaterką powieści Fisher, budziła we mnie swoim zachowaniem różnorodne emocje – raz miałam ochotę zasadzić jej porządnego kopa w zadek, żeby wreszcie wzięła się w garść i zaczęła racjonalnie myśleć, ale zdarzały się też sytuacje, gdzie było mi jej szkoda – chociaż głównie sama zgotowała sobie taki los – tak, że najchętniej bym ją przytuliła. Mam wrażenie, że dogadałybyśmy się z Olivią – często mam problem z przywiązaniem się do postaci damskich w książkach, jednak w tym przypadku było zupełnie inaczej. Jej psychopatyczne zapędy, lekkomyślność i nie radzenie sobie z własnymi problemami uplasowały ją na pierwszym miejscu podium na najlepszą książkową przyjaciółkę.

Autorka niemal całkowicie skupiła swoją uwagę na Olivii, przedstawiła historię tylko z jednej strony, a to wzmaga moją ciekawość, żeby poznać treść kolejnych dwóch tomów, w których zawarte będą wydarzenia przedstawione z perspektywy Caleba i Leah.

Mimo moich win to książka, która wywołuje w czytelniku huragan wspomnień. Ciężko jest mi ubrać w słowa to co czułam, czytając tę książkę, ale Fisher całkowicie mnie zaintrygowała i wciągnęła do swojego świata na tyle, że żal było mi się rozstawać z Olivią, a dodatkowo zaczęłam analizować swoją przeszłość i zastanawiać się czy nie popełniłam gdzieś podobnego błędu jak główna bohaterka.

To książka o zakochiwaniu się, popełnianiu błędów, poniekąd też o rozpaczy i radości. To istny książkowy rollercoaster, gdzie nudności pojawiają się w momencie, kiedy zdajesz sobie sprawę, jak wiele elementów tej fikcyjnej powieści pokrywa się z momentami Twojego życia. 

Zdjęcie zamieszczone przez użytkownika Paula 👑 (@ruderecenzuje) 30 Maj, 2016 o 8:46 PDT