#384. Opowiem ci o zbrodni - Katarzyna Bonda, Małgorzata Fugiel-Kuźmińska i inni

Zbrodnie z przeszłości w zupełnie nowym wydaniu.

Katarzyna Bonda, Małgorzata i Michał Kuźmińscy, Marta Guzowska, Wojciech Chmielarz, Katarzyna Puzyńska i Igor Brejdygant to autorzy, których opowiadania znalazły się w zbiorze Opowiem ci o zbrodni. To moje drugie podejście do opowiadań i to spotkanie z krótkimi formami będę wspominać na pewno lepiej niż poprzednie. Wśród wymienionych autorów miałam okazję czytać książki Puzyńskiej i Chmielarza – niestety tych nie wspominam za dobrze. Styl pozostałych autorów był dla mnie zagadką.

Czytając opowiadania Trupów hurtowo trzech odniosłam wrażenie, że napisanie krótkiej historii, która jednak będzie zawierać te podstawowe kryminalne elementy, jest ciężką sprawą. Na tyle ciężką, że jednak większości autorów nie udało się mnie urzec, a nawet bardziej mnie znudzili. Tym razem – przy Opowiem ci o zbrodni – było inaczej, chociaż wydaje mi się, że Chmielarz może mieć rację mówiąc, że wszystko co zawiera element prawdziwy jest ciekawsze i bardziej angażujące. Sądzę jednak, że w spisywaniu fabularyzowanej opowieści opartej na faktach autorom idzie jakoś lepiej. Mają stabilny punkt zaczepienia, wokół którego balansują i kreują możliwy przebieg wydarzeń. Oplatając opowieść własnym stylem tworzą historię, która poza tym, że na dłużej zostanie czytelnikowi w głowie ze względu na nutkę prawdziwości, to jednak będzie się kojarzyć z konkretnym autorem.

Czytelnik, dzięki zestawieniom kilku różnych pisarzy w jednym tomie, zyskuje możliwość przejrzenia i porównania pracy autorów oraz wejścia w ich indywidualny tok myślenia. Przy krótkich formach jest to o tyle łatwiejsze, że jednak treść i sposób przedstawienia poszczególnych opowiadań jest skondensowana i nie zapomina się o niej tak szybko. W tych opowiadaniach widzimy jak autorzy podchodzą do morderców – niektórzy próbują wejść w ich rolę, inni przedstawiają wydarzenia z perspektywy narratora wszechwiedzącego. Nie brakuje też prób wytłumaczenia ich działań i poszukiwań wiarygodnych motywów. Takie spotkania są przeważnie dobrym początkiem dłuższej literackiej znajomości, a przynajmniej ze mną właśnie tak będzie – z pewnością zagłębię się w twórczość Kuźmińskich, ale dam też szansę Brejdygantowi.

Lekkim zawodem było opowiadanie Bondy, ze względu na to, że autorka poza tym, że zajęła się sprawą, o której miała już pojęcie, to dodatkowo wykorzystywała zbierane wcześniej dziennikarskie rozmowy z morderczynią. Nie mogę powiedzieć, że było to złe opowiadanie, ale zabrakło mi w nim chyba więcej emocji. Zupełnie inaczej do sprawy podszedł Chmielarz. Poza przedstawieniem samej zbrodni, zafundował czytelnikowi przeprawę przez problemy autora – przez myśli i rozmowy, które z jednej strony w jakiś sposób go blokowały, ale z drugiej jednak pozwoliły mu na opowiedzenie historii prostytutki w taki, a nie inny sposób. W opowiadaniu Brejdyganta najwięcej było niewinności i uspokojenia emocji związanych z przedstawianą sprawą. Przy tym opowiadaniu nie czułam żadnej presji ze strony autora, że powinnam ostatecznie zadecydować kto jest dobry, a kto zły w tej historii, mimo że sam Brejdygant też niczego nie narzuca. Marta Guzowska napisała najgorsze moim zdaniem opowiadanie. Swoim stylem i sposobem przedstawienia tej historii sprawiła, że nie miałam ochoty jej czytać i nudziła mnie jak żadna inna z tego zbioru. Po tym spotkaniu jestem też pewna, że więcej nie sięgnę po twórczość Guzowskiej. Na pewno nie z premedytacją, może ewentualnie przy okazji takiego zbioru opowiadań. Kryminalna seria Puzyńskiej o Lipowie zupełnie mnie nie przekonuje, głównie ze względu na przewagę obyczaju nad kryminałem. Uważam, że ta autorka znacznie lepiej radzi sobie w książkach reportażowych czy właśnie takich fabularyzowanych opowieściach na faktach, gdzie większość wydarzeń ma już narzucone z góry i nie może pozwolić sobie na dodanie zbyt wielu elementów od siebie. Kuźmińscy zdecydowanie przygotowali najlepsze opowiadanie, chociaż mam wrażenie, że u nich robotę robi też sama sprawa. Jednak odpowiednie jej przedstawienie, bardziej wyraźne ukazanie niektórych elementów i dodanie czynnika społecznego, w rozbiciu jak było kiedyś i co się dzieje dzisiaj, kładzie czytelnika na łopatki.

Opowiem ci o zbrodni czyta się szybko, chociaż ze względu na trudne i brutalne sprawy nie powiedziałabym, że idzie to z nadzwyczajną lekkością. To książka, po którą warto sięgnąć na początku swojej przygody z gatunkiem true crime lub jako przerwa od typowych kryminałów. Nie jest zbyt brutalnie, nie ma niepotrzebnego rozlewu krwi, ale wrażenie robi sama ludzka postawa i to, do czego człowiek jest zdolny w różnych sytuacjach. Myślę, że to też dobry zbiór do sprawdzenia stylu tej siódemki autorów, jeżeli planujecie sięgnąć po ich powieści.

Tytuł: Opowiem ci o zbrodni

Autor: Katarzyna Bonda, Małgorzata Fugiel-Kuźmińska, Michał Kuźmiński, Marta Guzowska, Wojciech Chmielarz, Katarzyna Puzyńska, Igor Brejdygant, Michał Fajbusiewicz

Wydawnictwo: Kompania Mediowa

Liczba stron: 280

Data wydania: 17 października 2018

Cena katalogowa: 29,90 zł

Moja ocena: 7/10