403. Raz, dwa, trzy... giniesz ty! - Alek Rogoziński

Książę komedii kryminalnej nadal w doskonałej formie!

Mam wrażenie, że przy każdej kolejnej książce Alka Rogozińskiego uprzedzam was już na wstępie, że nie potrafię wymyślać kompozycji słownych, które w zupełnie inny sposób opisywałyby jego książki.  Dla mnie Rogoziński jest po prostu symbolem dobrej komedii kryminalnej, przy której mogę się pośmiać, ale zawsze też mam ten mroczy element, który dodatkowo mnie angażuje w całą wykreowaną przez autora historię.

Na planie filmowym superprodukcji dochodzi do zbrodni – zamordowany zostaje jeden z aktorów. Morderca poza tym, że trudny do zidentyfikowania, to nadal urządza sobie polowanie na kolejną ofiarę. Okazuje się też, że siedemnaście lat wcześniej w tym samym miejscu wydarzył się równie tragiczny wypadek…

W każdej indywidualnej książce tego autora zachowany jest podobny schemat, który na dobrą sprawę jest też jego cechą charakterystyczną. Na początku pojawia się spis postaci z ich krótkim opisem – co zawsze ułatwia połapanie się w każdej sytuacji – a potem oczywiście dzieje się już cała magia. Mam wrażenie, że w ciągu tych kilku lat regularnego pracowania nad powieściami komediowo-kryminalnymi Rogoziński literacko dorósł, a jego książki stały się przy tym bardziej dojrzałe. Mimo wszystkich humorystycznych wstawek, te powieści wydają się być bardziej poważne, chociaż może brzmieć to nieco abstrakcyjnie, ale też są bardziej dopracowane pod względem kryminalnym. Nie jestem pewna, kiedy zauważyłam pojawienie się tych zmian, ale wydaje mi się, że zaczęło się od Lustereczko, powiedz przecie. Osobiście jestem ogromną fanką humoru Rogozińskiego i mimo że do żadnej z jego książek nie miałam zastrzeżeń o ilość zabawnych dialogów czy sytuacji, to jednak ta bardziej kryminalna wersja lepiej do mnie trafia.

Autor często wykorzystuje elementy klasycznego kryminału, z którego czerpie przede wszystkim ograniczony obszar poszukiwań podejrzanego, podobnie jak zawężony krąg samych podejrzanych. Jego książki wydają się być banalnie proste do rozwiązania, ale z czasem i z kolejnymi przeczytanymi rozdziałami okazuje się, że to rozwiązanie nie będzie takie banalne, a ostatecznie nawet zaskoczy – samym winowajcą, ale też motywem zabójstwa. Tym razem mamy seryjnego mordercę, który najpierw zupełnie nie pasował mi do stylu Rogozińskiego, a później okazało się, że jednak ten ze wszystkiego potrafi zrobić użytek i uformować w odpowiedni sposób każdą z postaci, żeby wszystko ze sobą spójnie zgrać.

Raz, dwa, trzy... giniesz ty! to książka, w której gościnnie pojawiają się też bohaterowie innych serii napisanych przez Rogozińskiego. Chociaż nie wymaga to znajomości poprzednich książek tego autora, to jednak przy każdym wspomnieniu tych postaci, z sentymentem wracałam myślami do sytuacji, które spotkały ich już wcześniej. Trzeba mieć pomysł, żeby stworzyć tak ogromne literackie uniwersum i umiejętnie przeplatać losy swoich bohaterów, jednocześnie nie gubiąc tempa fabuły i samemu nie plącząc się w tych relacjach. Jak zawsze pojawiają się też wschodzące gwiazdki i celebryci – jedni wymienieni z nazwisk, a pozostali wspominani jedynie z cech czy wydarzeń, przez które snuje się też sporo domysłów. To oni nadają powieściom Rogozińskiego nutkę rzeczywistości, dzięki czemu ich odbiór jest jeszcze łatwiejszy i przyjemniejszy.

Komedie kryminalne z reguły przeznaczone są dla osób, które lubią pośmiać się z często wyolbrzymionych na potrzeby książki sytuacji czy zachowań bohaterów. Najbardziej nadają się dla osób, którym nie brakuje dystansu do siebie, ale też do świata. Także książki Rogozińskiego polecam szczególnie tym, którzy szukają dobrej rozrywki w książkach, a także lubią rozwiązywać skomplikowane zagadki kryminalne. Dla mnie Rogoziński nadal jest w znakomitej formie.

Tytuł: Raz, dwa, trzy... giniesz ty!

Autor: Alek Rogoziński

Wydawnictwo: Skarpa Warszawska

Liczba stron: 286

Data wydania: 15 maja 2019

Cena katalogowa: 37,90 zł

Moja ocena: 7/10