[PRZEDPREMIEROWOW] #182. Milion cudownych listów - Jodi Ann Bickley

Tytuł: Milion cudownych listów

Tytuł oryginału: One Milion Lovely Letters

Autor: Jodi Ann Bickley

Wydawnictwo: Insignis

Liczba stron: 272

Data wydania: 26 października 2016

Cena katalogowa: 34,99 zł

Ta książka okazała się dla mnie całkowitym zaskoczeniem, bo zupełnie o niej zapomniałam. Dotarła do mnie, a ja nawet nie wiedziałam co to będzie, nie wspominając o tym, że nie czytałam jej opisu (a tym bardziej nie robię tego przed samym czytaniem książki, bo przeważnie same spoilery tam czyhają). Jednak zaintrygowana tytułem i okładkowymi blurbami szybko się za nią zabrałam.

Pisanie listów zaczęło się kiedy zmarła ukochana babcia Jodi. Mama namówiła ją, aby napisała i wysłała do niej list, prosto do nieba. Nawet po wielu latach pamiętała, jak bardzo pokrzepił ją ten niewielki gest, ta próba nawiązania kontaktu ze zmarłą osobą, a przy okazji jej mama również odczuła ulgę. Kiedy Jodi zachorowała na zapalenie mózgu i jej życie zmieniło się kompletnie, to właśnie wpadła na pomysł założenia strony internetowej, przez którą ludzie z całego świata mogliby się z nią kontaktować, bez żadnych zobowiązań, którym mogłaby wysyłać pocieszające maile. Sama była w potrzebie i przy okazji chciała pomóc innym, cierpiącym ludziom. 

Niedawno przeżywałam jesienną chandrę, zresztą mam wrażenie, że odrobinę jeszcze mnie trzyma. W związku z nią nie chciało mi się robić dosłownie nic, szczególnie kiedy po całym dniu pracy wracałam do domu – zmarznięta i przemoczona. Marzyłam tylko o tym, żeby walnąć się do ciepłego łóżeczka, z gorącą herbatą i najlepiej iść od razu spać, żeby przespać cały dzień. Nie w głowie było mi czytanie książek, ale zdecydowałam się na nadrobienie seriali. Niewiele było mi trzeba, żeby ich fabuła wybiła mnie z równowagi i jeszcze bardziej zniechęciła do robienia czegokolwiek. Zdecydowałam się dać szansę Listom, ale pierwsze starcie nie wyszło najlepiej. Historia, która rzekomo miała podnosić na duchu, jeszcze bardziej mnie dobiła – odechciało mi się wszystkiego. Poza tym, że niesamowicie mnie demotywowała, to jeszcze drażniła, bo miałam wrażenie, że autorka cały czas użala się nad sobą, a niekoniecznie jestem tak empatyczną osobą, żeby wzruszać się na każdym kroku. Powinnam jej współczuć, a ja miałam jej dość.

Pozycja odczekała dobry tydzień na półce, a ja do niej wróciłam, już trochę weselsza i z większym zapałem. Przyznaję, że dobrze zrobiłam, że zdecydowałam się na jej dokończenie. Druga część książki jest niesamowicie magiczna i rzeczywiście oddziałuje na czytelnika w pozytywny sposób, podnosząc go na duchu.

Autorka ma bardzo łatwy styl pisania, przez co jej książkę pochłania się dosłownie w jedną chwilę (jeżeli nie ma się jakiejś sezonowej chandry). Pierwsza część jest pewnego rodzaju pamiętnikiem, w którym Bickley opowiada czytelnikowi trochę o swoim życiu – wprowadza go w czasy przed chorobą i pokazuje różnice po zachorowaniu. Dokładnie opisuje wydarzenia z młodości, które szczególnie zapadły jej w pamięć, które znaczyły dla niej wiele, a w to wszystko wplata swoje uczucia, często mówiąc o tym, czego nigdy nikomu nie zdradziła.

Z jednej strony Milion cudownych listów to książka, która rzeczywiście może podnieść na duchu, ale radziłabym na nią uważać, bo efekt może być odwrotny. Czasami ciężko czyta się o czyimś cierpieniu, nie rozumiejąc go, nie potrafiąc postawić się w sytuacji chorego. Ale najważniejsze co wyniosłam z tej króciutkiej powieści to to, aby nigdy się nie poddawać, aby szukać radości w najdrobniejszych rzeczach i doceniać wszystko, co ma się wokół siebie.

Zdjęcie zamieszczone przez użytkownika ᴘᴀᴜʟᴀ 🎀 (@ruderecenzuje) 24 Paź, 2016 o 10:56 PDT